Hoe kan groepsimmuniteit ons beschermen tegen een levensbedreigende ziekte?

Hoor je de laatste tijd heel vaak van ‘groepsimmuniteit’? De pandemie heeft deze termen enorm populair gemaakt. Maar kan het je eigenlijk beschermen tegen dodelijke virussen?

Groepsimmuniteit of gemeenschapsimmuniteit is een indirecte bescherming tegen een infectieziekte. Het gebeurt wanneer de meerderheid van een populatie immuun wordt voor een bepaalde ziekteverwekker.

In dit artikel vertellen we je alles over groepsimmuniteit en hoe het werkt.

Inzicht in groepsimmuniteit

Voor veel bacteriële of virale ziekten infecteert de ziekteverwekker (ziekteverwekkende organismen) van een zieke persoon een andere gevoelige persoon (die niet immuun is voor de ziekte), waardoor de ziekte wordt verspreid.

Wanneer de meerderheid van een populatie immuun wordt voor een bepaalde ziekteverwekker door infectie of vaccinatie, wordt de kans op ziekteoverdracht naar gevoelige personen kleiner. Dit vertraagt de verspreiding van de ziekte of vernietigt de ziekteverwekker helemaal. [1]

Groepsimmuniteit kan worden bereikt wanneer een bepaald percentage van de bevolking immuniteit verwerft tegen de specifieke ziekte door natuurlijke infectie of vaccinatie. Dit staat bekend als de ‘kudde-immuniteitsdrempel’ (HIT).

Laten we eens kijken naar het voorbeeld van mazelen, een zeer besmettelijke virusziekte. De WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) stelde voor dat 95% van de bevolking moet worden geïmmuniseerd om groepsimmuniteit tegen mazelen in Europa te bereiken. [2]

Dit betekent dat als elke 19 van de 20 kinderen worden gevaccineerd tegen mazelen, het virus hen niet kan infecteren of verder kan overdragen. De overdrachtsketen is verbroken en dit kan voorkomen dat de ziekte andere gevoelige kinderen bereikt.

Maar als een kleiner aantal kinderen in de bevolking wordt gevaccineerd, kan het virus gemakkelijk worden overgedragen aan meer gevoelige kinderen, wat resulteert in een grote uitbraak.

Hoe effectief is groepsimmuniteit?

Het is belangrijk om te begrijpen dat groepsimmuniteit voor een bepaalde ziekte afhankelijk is van verschillende factoren, zoals

• De besmettelijkheid van de ziekteverwekker is d.w.z. hoe snel en hoe gemakkelijk verspreidt het zich,
• En het percentage immuunpersonen dat nodig is om de overdracht van de ziekteverwekker te voorkomen, varieert afhankelijk van de specifieke ziekteverwekker.

Voor sommige infectieziekten kan groepsimmuniteit worden bereikt, zelfs als 40 – 60% van de bevolking immuun is voor de ziekte. Maar veel infectieziekten vereisen dat 80-90% van de bevolking wordt geïmmuniseerd om effectieve groepsimmuniteit te bereiken.

Bovendien hebben ziekteverwekkers de neiging om na verloop van tijd te muteren om te ontsnappen aan immuniteit die tegen hen is ontwikkeld. Het influenzavirus muteert bijvoorbeeld gedurende zeer korte perioden, waardoor het erg moeilijk is om immuniteit tegen deze virussen te krijgen.

Ook individuele immuniteit verworven door ziekte of eerdere infectie garandeert bescherming tijdens toekomstige infecties. Bescherming door groepsimmuniteit hangt echter af van meerdere factoren, zoals

• Hoe gelijkmatig is de bevolking verdeeld in termen van leeftijd, leefomstandigheden, etc.?
• Hoe groot is de kans dat een besmet persoon in contact komt met een vatbaar lid van de gemeenschap?

Daarom is groepsimmuniteit misschien niet erg betrouwbaar als het gaat om bescherming tegen infecties.

Het belangrijkste is dat groepsimmuniteit na verloop van tijd kan verzwakken. Dit kan te wijten zijn aan de introductie van nieuwe gevoelige leden in de bevolking door geboorte, migratie, enz., Of het verlies van immuunleden als gevolg van overlijden om andere redenen. [3]

Historische voorbeelden van het bereiken van groepsimmuniteit

De meest voorkomende en wetenschappelijk redelijke manier om groepsimmuniteit te bereiken, is door massale vaccinatie. Wanneer een persoon wordt gevaccineerd, beschermt hij niet alleen zichzelf, maar de hele gemeenschap.

Vóór de komst van vaccinatie werd groepsimmuniteit bereikt door natuurlijk verworven infecties. Maar het ging vaak ten koste van morbiditeit en mortaliteit van een groot percentage van de bevolking, vooral in het geval van zeer besmettelijke ziekten.

In het verleden is waargenomen dat een effectief vaccinatieschema infectieziekten zoals polio, pokken, mazelen enz. van een bepaalde populatie kan uitroeien. Groepsimmuniteit kan daar een belangrijke rol hebben gespeeld. Het had ook de overdracht van infecties van kinkhoest, rotavirus and cholera onder andere.

Er moet echter rekening mee worden gehouden dat de werkzaamheid van vaccinatie in de loop van de tijd kan afnemen. Ook kunnen besmette personen die van de ene plaats naar de andere reizen, een ziekteverwekker opnieuw introduceren bij een massale geïmmuniseerde populatie.

De introductie van een enkele besmettelijke persoon veroorzaakte bijvoorbeeld een cholera-uitbraak in het kamp van Zuid-Soedan in oktober 2016, ook al waren ze massaal gevaccineerd tussen 2014 en 2015. [4]

Groepsimmuniteit: voor- en nadelen

Pros

Het meest gunstige effect van groepsimmuniteit is het beschermen van mensen met een zwak immuunsysteem of iemand die geen bepaald vaccin kan krijgen. Bijvoorbeeld

• Zuigelingen
• Zwangere vrouwen
• Ouderen met een verzwakt immuunsysteem
• Immuungecompromitteerde patiënten zoals mensen die lijden aan HIV / AIDS, kanker, diabetici, enz.

Het is interessant om op te merken dat het vaccineren van kinderen voor pneumokokkenziekten de infectiegraad onder ouderen in een bepaalde populatie had verminderd. [5] Passende vaccinatie beschermt dus niet alleen het gevaccineerde individu tegen de ziekte, maar breidt ook de bescherming uit naar de hele gemeenschap.

Tegens

Aan de andere kant is het misschien niet verstandig om volledig te vertrouwen op groepsimmuniteit als een effectief middel ter bescherming tegen een infectieus agens. Waar mogelijk moeten vaccinatie- en preventieve maatregelen worden genomen.

Bovendien kan er veel schade worden veroorzaakt voordat groepsimmuniteit kan worden bereikt door natuurlijke infecties. Natuurlijke infecties kunnen leiden tot ziekten, blijvende verwondingen of verlies van vele levens voordat groepsimmuniteit is bereikt.

Risico’s van groepsimmuniteit

Er zijn een aantal risico’s verbonden aan het vertrouwen op groepsimmuniteit om een uitbraak van infectieziekten te vertragen of te voorkomen.

We moeten niet vergeten dat de groepsimmuniteitsdrempel (HIT) een statistische waarde is en geen absoluut getal. Dit betekent dat zelfs als het vereiste percentage van de bevolking immuun is voor een ziekte, dit geen garantie biedt voor het voorkomen van overdracht van de ziekteverwekker.

Er zijn verschillende factoren die van invloed kunnen zijn op de mate van bescherming door groepsimmuniteit

• De duurzaamheid van de immuniteit tegen de ziekteverwekker
• De frequentie van contact van een geïnfecteerde persoon met andere gevoelige leden
• Aandeel van de immuunpopulatie tot gevoelige individuen op een bepaald tijdstip.

Ook kunnen veel ziekteverwekkers zoals het griepvirus snel muteren, waardoor het bijzonder moeilijk is voor groepsimmuniteit om te werken. Daarom is groepsimmuniteit zeker geen alternatief voor preventieve maatregelen zoals vaccinatie, enz.

Inpakken

Groepsimmuniteit of gemeenschapsimmuniteit tegen een bepaalde ziekte wordt bereikt in een populatie wanneer een bepaald percentage van die populatie immuun is voor die ziekte door natuurlijke infecties of vaccinaties. Hoewel het goed is in het beschermen van de zwakke of immuungecompromitteerde leden van een populatie, is het geen betrouwbaar alternatief voor andere profylactische maatregelen voor ziektepreventie.

Begin met het kennen van je huid